08/09/2020
Ο Χόρχε ανοίγει την κάμερα. Ο ήχος της βιντεοκλήσης ακούγεται ταυτόχρονα σε τέσσερεις χώρες: Ιταλία, Ελλάδα, Βενεζουέλα, Τουρκία. Από την Ισπανία το αίτημα ταξιδεύει σε Ευρώπη, Ασία και Νότια Αμερική. Μέσα από κύματα ηλεκτρομαγνητικά, σε εναέρια κούρσα ταχύτητας, η εικόνα του θα φανερωθεί σχεδόν ατόφια στην Τζούλια, τον Πάνο, τη Μαρία και τη Μελέκ. Το μωσαϊκό πέντε χαμογελαστών προσώπων ζωντανό αποτύπωμα σε πέντε διαφορετικές χώρες. Τεχνολογική έκσταση.
Οι πέντε φίλοι υψώνουν ποτήρια με κρασί και κάνουν πρόποση. Ακουμπάνε τα ποτήρια στην οθόνη και σχεδόν ακούγονται κρυστάλλινοι ήχοι. Διαδικτυακό μοίρασμα. Παρέα. Από τα χρόνια του εράσμους στη Γρανάδα, όταν ο Χόρχε τους γνώρισε και τους μύησε στη μυσταγωγία της ανδαλουσιανής ατμόσφαιρας, στα χρόνια που η νιότη κάλπαζε σαν άμαξα δίχως φρένα πάνω στην αραχνοΰφαντη γέφυρα της λογικής. Αφηγούνται τη μέρα τους: η Μελέκ βάρδια στο νοσοκομείο, η Μαρία τρεις ώρες στην ουρά του σουπερμάρκετ, η Τζούλια ξέφρενες ώρες εγκλεισμού με την μπέμπα , ο Πάνος τηλε-μαθήματα· τους μιλάει και για τον μετανάστη που βρήκε στο μπαλκόνι, ένα χελιδόνι, πώς το φρόντισε. Η Άνοιξη θα έρθει με τα θεραπευμένα χελιδόνια, σαν παπαρούνα στις φωλιές τους που τρέφεται από την ανθρώπινη επαφή, όπως το μωρό της χελιδόνας ψάχνει στο ράμφος της μάνας του την αγάπη.
Ο Χόρχε θα μιλήσει για την καθημερινότητα και για το πώς έχασε την όρασή του. Η εκφυλιστική ασθένεια που είχε εμφανιστεί πριν χρόνια, σταδιακά οδήγησε σε πλήρη τύφλωση. Οι φίλοι σε λίγο θα το μάθουν, θα στενοχωρηθούν. Ο Χόρχε είναι χαρούμενος. Η πρωτοβουλία της Τζούλια ξυπνάει μέσα του τα καλά του εγκλεισμού. Πρώτος πατάει το κουμπί, κλήση με κάμερα, ας μην βλέπει. Ζει. Οι αγκαλιές που μοιράστηκαν φωτίζονται μπροστά του. Ο ιός τού θύμισε την έλλειψη συνόρων, η αγάπη που θα πάρει από τους φίλους του θα σφραγίσει τη συμφωνία: δεν υπάρχουν σύνορα.
Βασίλης Ψηλακάκος
Φωτογραφία: έργο του Γιώργου Μαμαλίγκα
